Święto Środka Jesieni, znane również jako „Wigilia Księżyca” i „Festiwal Zjednoczenia”, to jedno z najważniejszych tradycyjnych chińskich świąt, które przypada na piętnasty dzień ósmego miesiąca kalendarza księżycowego. Święto Środka Jesieni to tradycyjne święto ludowe chińskiego ludu Han i niektórych krajów Azji Wschodniej. Jest to również jeden z tradycyjnych chińskich terminów związanych z energią słoneczną w rolnictwie. W dniu Święta Środka Jesieni ludzie ponownie połączą się ze swoimi rodzinami i będą dzielić radość z ponownego spotkania. Festiwal ten ma długą historię i bogate konotacje kulturowe. Według legendy Święto Środka Jesieni wywodzi się z kultu gwiazd w starożytnych Chinach. W tym dniu ludzie czcili księżyc i modlili się o dobre zbiory i szczęście rodzinne. Jednocześnie Święto Środka Jesieni to także czas propagowania harmonii, jedności i przyjaźni w rodzinie. Tradycyjne zwyczaje obchodów Święta Środka Jesieni obejmują docenianie księżyca, jedzenie księżycowych ciast, podziwianie latarni i zgadywanie zagadek z latarniami. Docenianie Księżyca to jedno z najbardziej klasycznych zajęć podczas Święta Środka Jesieni. Ludzie wybiorą piękne miejsce, aby wraz z rodziną i przyjaciółmi spojrzeć na jasny księżyc i docenić pełnię i jasność księżyca. Nieodzownym tradycyjnym zwyczajem podczas Święta Środka Jesieni jest także spożywanie ciastek księżycowych. Ciasteczka księżycowe to wyjątkowy przysmak w noc Święta Środka Jesieni, z różnymi smakami i nadzieniami do wyboru, takimi jak żółtko jaja, pasta z lotosu, pasta z fasoli itp. Ponadto ludzie będą również robić i doceniać lampiony i zgadywać zagadki z latarnią, co dodaje więcej zabawy i interakcji. Nadejście Święta Środka Jesieni symbolizuje także sezon żniw. W tym dniu ludzie są wdzięczni i mają nadzieję na dobre zbiory i szczęście. Jako jeden ze skarbów tradycyjnej kultury chińskiej, Święto Środka Jesieni nie tylko ukazuje dążenie ludzi do lepszego życia, ale jest także jednym z kulturowych skarbów narodu chińskiego. Uosabia spójność i tęsknotę narodu chińskiego za dziedzictwem z pokolenia na pokolenie. Święto Narodowe Chin, oficjalnie znane jako Święto Narodowe Chińskiej Republiki Ludowej, to ważne święto w Chinach, obchodzone co roku 1 października. Święto Narodowe zostało ustanowione dla upamiętnienia powstania Chińskiej Republiki Ludowej i upamiętnia niepodległość, jedność i wolność narodu chińskiego po długotrwałych zmaganiach i poświęceniach. Święto Narodowe Chińskiej Republiki Ludowej jest świętem uroczystym i uroczystym, a także dniem wolnym dla mieszkańców całego kraju. Podczas Święta Narodowego w całych Chinach odbędą się wielkie uroczystości, w tym ceremonie podniesienia flagi, wielkie parady wojskowe, parady, występy artystyczne, pokazy sztucznych ogni itp. Święto Narodowe to ważny moment dla Chińczyków, aby wyrazić swój patriotyzm i dumę narodową. Jest to także dzień, w którym ludzie przebierają się i wyruszają w podróż. Podczas Święta Narodowego ludzie często wywieszają flagę n...

(JinkoSolar) ogłosiła dzisiaj, że jej spółka zależna, JinkoSolar, udzieliła licencji na część swoich patentów związanych z TOPCon typu N (Tunnel Oxide Passivated Contact) jednej z dziesięciu największych firm fotowoltaicznych na świecie za rozsądną opłatą licencyjną, umożliwiając licencjobiorcy stosować wspomnianą opatentowaną technologię TOPCon w swoich produktach powiązanych z TOPCon.   Jako silny promotor industrializacji technologii TOPCon typu N, JinkoSolar posiada jeden z największych portfeli patentów związanych z TOPCon na świecie. Ponadto JinkoSolar JinkoSolar poczynił znaczne inwestycje w badania i rozwój i złożył wniosek o ponad 3500 patentów, a do tej pory uzyskał ponad 2000 patentów. Patenty te obejmują szeroką gamę technologii ogniw i modułów fotowoltaicznych o wysokiej wydajności, takich jak PERC, TOPCon i BC.   Kilka dni temu Ministerstwo Spraw Zagranicznych odpowiedziało na pytania mediów dotyczące ochrony praw własności intelektualnej, twierdząc, że obecnie Chiny zajmują pierwsze miejsce na świecie pod względem liczby światowych wniosków patentowych na ogniwa słoneczne z liczbą 126 400 sztuk. W opublikowanym niedawno przez IPRdaily globalnym rankingu patentów na ogniwa słoneczne (TOP30) znajduje się 10 chińskich firm, co stanowi ponad 30% z 10 największych chińskich firm fotowoltaicznych JinkoSolar, Aixu, Atlas i LONGi 4.   JinkoSolar, jako jeden z największych posiadaczy patentów, ma możliwość otwierania swoich patentów, co sprzyja promocji branży PV w celu przyspieszenia rozwoju technologii i pogłębienia popularyzacji nowych technologii.  

W starożytnej i gorącej krainie Tanzanii oficjalnie rozpoczyna się zmiana czystej energii. 22 grudnia czasu lokalnego projekt Shinyanga PV EPC o mocy 50 MW w Tanzanii, budowany przez China Water Resources i Hydropower Fourth Engineering Bureau Company Limited, rozpoczął się pomyślnie i odbyła się ceremonia wmurowania kamienia węgielnego. Gospodarzem ceremonii była firma Tanzania Power Company i wzięły w niej udział wszystkie uczestniczące jednostki.     Projekt zlokalizowany jest w dystrykcie kishapu w prowincji Shinyanga w Republice Tanzanii, a jego dostępna powierzchnia wynosi około 948,12 akrów i średnia wysokość nad poziomem morza wynosi 1200 metrów. Moc zainstalowana tej elektrowni fotowoltaicznej wynosi 50 MW, co stanowi pierwszy etap całkowitej planowanej mocy zainstalowanej wynoszącej 150 MW, obejmujący budowę stacji wzmacniającej 220 kV i linii przesyłowych.   Jako pierwszy projekt wytwarzania energii fotowoltaicznej w Tanzanii, projekt Shinyanga PV stanowi ważny pierwszy krok w nowym budownictwie energetycznym w kraju. Po ukończeniu inwestycja znacznie zmniejszy napięcie w lokalnym regionalnym systemie dostaw energii, zwiększy różnorodność dostaw energii w kraju i zmniejszy jego zależność od tradycyjnych energii kopalnych.   Jako generalny wykonawca inwestycji, firma Hydro Four Equipment systematycznie postępuje prace. Formalnie uruchomiono dostawę wody i prądu, cały sprzęt niezbędny do wstępnego oczyszczenia stołu i niwelacji terenu jest już na miejscu, a tymczasowe prace budowlane zostały w pełni rozpoczęte.   Chociaż droga jest daleka, linia będzie tam; chociaż wszystko jest trudne, zrób to, a uda się. Firma sprzętowa potraktuje ten projekt jako okazję do formalnego wejścia na tanzański rynek wytwarzania nowej energii i dostaw sprzętu oraz ustanowi złoty standard Sinohydro w tanzańskiej nowej dziedzinie energii dzięki wysokiej jakości, wysokiej jakości i satysfakcjonującym projektom, stworzenie solidnych podstaw dla firmy do rozwoju globalnego biznesu w zakresie nowej energii.  

W ostatnich latach dużą uwagę zwraca się na energię słoneczną jako czystą, odnawialną formę energii. Jednakże pomimo dużego popytu na rynku energii słonecznej, lokalizacja produkcji sprzętu fotowoltaicznego w Europie nadal stoi przed wieloma wyzwaniami. W artykule przyjrzymy się problemom stojącym przed europejskim przemysłem wytwórczym energii słonecznej i możliwym rozwiązaniom, a także przyjrzymy się nowym osiągnięciom w światowym przemyśle energii słonecznej.   Wyzwania: Niewystarczające wsparcie polityczne, wysokie koszty produkcji, zależność od łańcucha dostaw   W Europie brakowało wyraźnego wsparcia politycznego w zakresie produkcji energii słonecznej. Pomimo ambitnych celów UE w zakresie energii odnawialnej na rok 2030 polityka pozostaje stosunkowo niejasna, jeśli chodzi o wspieranie lokalnej produkcji. Utrudnia to europejskim producentom energii słonecznej konkurowanie ze światowymi rywalami, takimi jak Stany Zjednoczone i Chiny, które ogłosiły programy masowego wsparcia produkcji.   Koszty produkcji w Europie są stosunkowo wysokie, nawet o 50% wyższe niż w takich regionach jak Chiny. Jest to w dużej mierze spowodowane wysokimi cenami energii elektrycznej i kosztami pracy. To sprawia, że ​​produkcja urządzeń fotowoltaicznych w Europie jest droższa, co stanowi główną barierę dla lokalnej produkcji.   Europa opiera się obecnie w dużym stopniu na polikrzemie, brakuje jej jednak wystarczających mocy produkcyjnych w zakresie przetwarzania wlewków i płytek. Aby zlokalizować produkcję energii słonecznej w Europie, należałoby zbudować ponad 40 GW mocy rocznej w postaci wlewków, płytek i ogniw, a także kolejne 30 GW mocy modułów. Oznacza to, że Europa będzie musiała wprowadzić wysokie zachęty do produkcji, a także bariery wejścia na rynek, które ograniczają tani import, takie jak proponowany mechanizm korekty cen na granicach pod względem emisji dwutlenku węgla, który opodatkowywałby produkty o dużym śladzie węglowym i ewentualnie ustalał kontyngenty na produkty lokalne w przetargi publiczne.   Szanse: przewaga w zakresie zrównoważonego rozwoju, wiodąca pozycja technologiczna   Pomimo wysokich kosztów produkcji w Europie europejscy producenci mają przewagę pod względem zrównoważonego rozwoju ze względu na niższą emisję dwutlenku węgla z produktu końcowego. Zaleta ta staje się szczególnie istotna w świetle aktualnej tendencji polegającej na opodatkowaniu materiałów i komponentów o dużym śladzie węglowym. Rządy europejskie mogą również zachęcać do lokalnej produkcji, ustalając w przetargach publicznych kwoty na lokalnie produkowane produkty o niskiej zawartości węgla.   Europejscy producenci mają szansę objąć wiodącą rolę w nowych technologiach, takich jak chalkogenki lub nowe technologie płytek, które oferują niższe koszty produkcji i wyższą wydajność. Na rynku europejskim powstało wiele partnerstw w celu komercjalizacji ogniw i modułów słonecznych nowej generacji opartych na technologii tandemu chalkogenku krzemu. Oczekuje się, że partnerstwa te p...

Francja przedstawiła zaktualizowany krajowy plan na rzecz energii i klimatu (NECP), w którym podnosi docelową moc zainstalowaną fotowoltaiki do 60 GW do 2030 r.   Nowy projekt dodaje co najmniej 14 GW zainstalowanej mocy fotowoltaicznej w porównaniu z poprzednim planem KPEiK przedstawionym w 2019 r. Do 2035 r. Francja zamierza zwiększyć swoją łączną zainstalowaną moc fotowoltaiczną do 75–100 GW.   Chociaż wzrost ten może nie być wysoki w porównaniu z krajami sąsiadującymi, takimi jak Hiszpania i Włochy. Obydwa kraje zakładają odpowiednio 76 GW i 80 GW zainstalowanej mocy fotowoltaicznej do 2030 r., zwłaszcza Hiszpania, która planuje prawie podwoić swój poprzedni cel w zakresie fotowoltaiki.   Energia jądrowa w dalszym ciągu wydaje się ważną częścią celów Francji w zakresie dekarbonizacji energii elektrycznej – słowo „jądrowa” zostało wspomniane 104 razy, a słowo „słoneczna” 19 razy, przy czym wiele z nich odnosiło się do energii słonecznej, jak wynika z projektu krajowego planu w dziedzinie energii i klimatu. W zeszłym roku energia jądrowa odpowiadała za 62,2% całkowitej produkcji energii elektrycznej we Francji, energia wiatrowa – 8,7%, a energia słoneczna – tylko 4,2%.   Na koniec 2022 r. Francja miała 15,7 GW zainstalowanej mocy fotowoltaicznej, z czego w zeszłym roku dodano 2,6 GW, co stanowi ponad połowę całkowitego przyłączenia energii odnawialnej w 2022 r. (ponad 5 GW).   Inne zaktualizowane cele obejmują plany dodania we Francji 5,5–7 GW zainstalowanej mocy fotowoltaicznej rocznie. Oczekuje się, że większość nowej mocy będzie pochodzić z wielkoskalowych naziemnych modułów fotowoltaicznych (65%), obiekty komercyjne i przemysłowe na dachach będą stanowić 25%, a pozostałe 10% będzie stanowić energia fotowoltaiczna do zastosowań mieszkaniowych.   Na poziomie łańcucha produkcyjnego fotowoltaiki coraz bardziej aktywne stają się francuskie start-upy, w tym roku ogłoszono szereg nowych fabryk modułowych, których uruchomienie ma nastąpić w ciągu najbliższych kilku lat.   Należą do nich fabryka ogniw i modułów o mocy 5 GW/3,5 GW, którą Carbon planuje zbudować na południu Francji; Celem Holosolis jest budowa elektrowni modułowej o mocy 5 GW przeznaczonej głównie do projektów dachowych w budynkach mieszkalnych, komercyjnych i przemysłowych, a także do projektów fotowoltaicznych w rolnictwie; i Heliup zamierzają pozyskać 10 mln euro (10,5 mln dolarów) na budowę linii montażowej lekkich modułów PERC o mocy 100 MW, która ma zostać oddana do użytku w 2024 r.   Niemcy zamierzają wytwarzać więcej energii słonecznej niż Włochy, Hiszpania i Francja razem wzięte.   Pomimo terminu wyznaczonego na 30 czerwca 2023 r. kilka krajów, w tym Francja i Niemcy, nie przesłało jeszcze swoich projektów aktualizacji krajowych planów w dziedzinie energii i klimatu. Opublikowali swoje wersje robocze na początku tego miesiąca.   Jako największy kraj w UE pod względem zainstalowanej mocy fotowoltaicznej, nowe cele Niemiec nie m...

Serbska minister energetyki Dubravka Dedovic Handanovic oświadczyła 10 listopada w oświadczeniu, że serbski rząd planuje budowę hybrydowej elektrowni słonecznej i wiatrowej o mocy co najmniej 1,5 GW we współpracy z chińskimi firmami Shanghai Fengling New Energy Co LTD i Zijin Grupa Górnicza. Celem jest produkcja 30 000 ton odnawialnego wodoru rocznie.   Minister energii tego kraju powiedział, że Shanghai Fengling New Energy Co jest zainteresowana inwestycjami w serbską energię odnawialną i zdolności do magazynowania, zwłaszcza w produkcję wodoru ze źródeł odnawialnych.   „Nasz partner strategiczny, Zijin Mining Group, rozważa budowę hybrydowej elektrowni słonecznej i wiatrowej w rejonie Bor. Elektrownia będzie mogła być wykorzystywana do produkcji zielonego wodoru, co umożliwi firmie Zijin redukcję kosztów”.   Minister powiedział, że planuje się zainwestować około 2 miliardy euro w rozwój i budowę infrastruktury, w tym w elektrownie wiatrowe i słoneczne, technologie magazynowania wodoru i produkcji energii z paliw wodorowych. Planowana moc to 1,5 GW z możliwością rozbudowy do 2 GW.   Jak wynika ze strony internetowej firmy, Zijin Mining jest właścicielem i operatorem dużej kopalni miedzi i złota w Bor w Serbii.   Minister energetyki dodał, że oprócz prądu pochodzącego z kopalń, energia odnawialna będzie wykorzystywana także do produkcji wodoru, a celem będzie produkcja 30 tys. ton odnawialnego wodoru rocznie.   Dwa źródła lokalne poinformowały ICIS, że Serbia musi opracować plan działania dotyczący wodoru i krajową strategię promowania rozwoju swojego rynku wodoru.   „Jeśli Serbia stawia na odnawialne źródła energii i wodór, powinna mieć jasny plan i ramy prawne rozwoju” – mówi jeden z lokalnych producentów.   Drugie źródło dodało: „Chociaż cel wynoszący 30 000 ton mocy produkcyjnej wodoru ze źródeł odnawialnych rocznie jest ambitny, cały region Bałkanów przyjął go z zadowoleniem”.   Promuj energię odnawialną   Zgodnie z planem energetycznym opublikowanym w lipcu Serbia zamierza do 2030 r. zwiększyć udział energii odnawialnej w wytwarzaniu energii elektrycznej do 45 proc., przy jednoczesnej znacznej poprawie efektywności energetycznej i ograniczeniu emisji gazów cieplarnianych o 40 proc.   Według operatora sieci EMS Serbia posiada obecnie blisko 400 MW mocy w elektrowniach wiatrowych i 52 MW w instalacjach fotowoltaicznych.   Dane EMS pokazują, że Serbia dysponuje mocą węglową o mocy 4,4 GW, a jednostki węglowe i gazowe stanowią 75 procent miksu energetycznego kraju.

Niedawno TaiyangNews ogłosił w październiku ranking najwyższej wydajności globalnych komponentów, na którym znalazły się 54 produkty składowe z 32 firm.     TOPCon to popularne miejsce na tej liście.   Na wrześniowej liście jego komponent CEC6-72-555MDHV typu P zajął 48. miejsce z wydajnością 21,5% i mocą wyjściową 555 W. Jednak trendem jest technologia typu N, na październikowej liście jej komponent TOPCon CEC6-72-570TDHV po raz pierwszy znalazł się na liście, sprawność 22,1%, moc wyjściowa 570 W, miejsce 27, wzrost o 11 miejsc .   Kolejną firmą jeżdżącą na TOPCon jest Yingli. Na wrześniowej liście komponent YLM3.0Plus typu P firmy Yingli YLxxxDF66f/2 ma sprawność na poziomie 21,57% i moc 670 W, zajmując 41. miejsce. Podobnie, przy wsparciu technologii typu N, komponent YLxxxCF78e/2 firmy Yingli z serii PANDA3.0PRO ma wydajność na poziomie 22,36% i moc wyjściową 625 W, zajmując 23. miejsce.   Na poprzedniej liście dwie powyższe firmy często wymieniały komponenty typu P, ale nie było oczywistej przewagi w wydajności, pozostając w tyle. Dzięki wsparciu technologii typu N produkty składowe TOPCON obu firm miały mocny debiut i weszły na listę, zajmując jedne z najlepszych.   Z punktu widzenia proporcji dróg technicznych, wśród 51 produktów składowych znajdujących się na wrześniowej liście, PERC stanowił około 45%, TOPCon około 31%, HJT około 16%, a BC około 8%.   Wrześniowa lista proporcji trasy technicznej   Dla kontrastu, październikowa lista uległa niewielkim zmianom: PERC stanowi około 45% z 54 produktów składowych na liście, TOPCon stanowi około 33%, HJT stanowi około 15%, a BC stanowi około 7%. Udział TOPCon wzrósł o około 2%, udział BC i HJT nieznacznie spadł, a udział PERC pozostał mniej więcej taki sam.   Udział tras technicznych na liście w październiku   Ponadto warto zauważyć, że na tej liście znalazł się „świeżak”, a wydajność testów komponentów PERC firmy Zhengxin Optoelectronics sięga 21,575%, a moc wyjściowa sięga 625 W, co znajduje się na liście po raz pierwszy.   Od września na rynku dostępna jest seria Himalaya firmy Vollsun HS-21010-B132DS oparta na technologii HJT, o wydajności 23,02% i mocy 715W, przełamując wieloletnią pozycję Maxeona w pierwszej trójce. Wszystkie trzy czołowe produkty składowe na październikowej liście nadal pochodzą od chińskich firm (Aixu, Longi, Vollsun).  

Państwowe przedsiębiorstwo gospodarki wodnej w Macedonii Północnej, Hidrosistem Streževo, zainstalowało elektrownię fotowoltaiczną o mocy 500 kW na tamie Stre stre evo. W regionie tereny w pobliżu zbiornika DAMS i takich jezior coraz chętniej instalują elektrownie słoneczne.   Za zarządzanie zbiornikiem powstałym w wyniku budowy Streževo odpowiada JP Hidrosistem Streževo. Firma dostarcza wodę do nawadniania części regionu Pelagonija, części miasta Bitola w pobliżu jego lokalizacji oraz wody dla przemysłu i ochrony przeciwpowodziowej w tej części Macedonii Północnej. Do wytwarzania energii elektrycznej wykorzystywane są również systemy hydroelektryczne.   Spółka eksploatuje pięć małych elektrowni wodnych (MEW) o łącznej mocy zainstalowanej 3710 kW i rocznej mocy wytwórczej 12 GWh. Elektrownia słoneczna o mocy 500 kW zwiększy produkcję energii przez firmę o około 700 megawatogodzin.   Metodije Gramatkovski, dyrektor generalny Hidrosistem Strezevo, powiedział, że spółka jest pierwszą spółką notowaną na giełdzie w Macedonii Północnej, która wykorzystała swoje środki na budowę elektrowni fotowoltaicznej. Zainwestował 30 milionów dinarów macedońskich (około 487 000 euro) w instalacje fotowoltaiczne.   Gramatkovski: Racjonalne, efektywne i wielozadaniowe wykorzystanie zasobów wodnych   Podkreślił, że firma racjonalnie i efektywnie wykorzystuje wodę do wielu celów: do nawadniania i produkcji energii.   To pierwsza elektrownia fotowoltaiczna w Hidrosistem Streževo. Ponieważ spółka otrzymała pozwolenie na budowę mocy do 1 MW, istnieje jeszcze możliwość budowy drugiej.   Inwestycja ta zwiększy dochody i przyczyni się do osiągnięcia celu kraju, jakim jest zwiększenie wykorzystania czystej energii.   JP Hidrosistem Streževo zamierza sprzedawać energię elektryczną na rynku – powiedział Gramatkowski, dodając, że spodziewa się, że inwestycja zwróci się w krótkim terminie.   W pobliżu zbiornika instaluje się coraz więcej elektrowni fotowoltaicznych   Tereny w pobliżu zbiornika DAMS i sztucznych jezior są coraz bardziej przyjazne dla instalacji urządzeń fotowoltaicznych.   To dobre połączenie, ponieważ teren zazwyczaj nie jest dostępny do innego wykorzystania, ale infrastruktura jest dobrze wyposażona.

Mozambik wyłania się ze swojego ogromnego potencjału energii słonecznej, aby osiągnąć sytuację korzystną dla obu stron w rozwoju energetyki poprzez wprowadzenie systemu aukcji energii odnawialnej i promowanie odnawialnych źródeł energii poza siecią. W tym artykule szczegółowo przyjrzymy się sytuacji energetycznej Mozambiku, koncentrując się na jego podwójnych strategiach: on-grid i off-grid.   Potencjał słoneczny Mozambiku   Mozambik, położony w południowej Afryce, posiada ogromne zasoby energii słonecznej. Chociaż w 2022 r. zainstalowanych zostanie zaledwie 60 megawatów energii słonecznej, rząd Mozambiku aktywnie promuje rozpowszechnianie czystej energii elektrycznej. Mozambik ma ogromny potencjał w zakresie energii odnawialnej, z czego około 23 GW pochodzi z energii słonecznej. Pomimo wyzwań gospodarczych, inflacji, globalnej pandemii i konfliktów międzynarodowych zainteresowanie Mozambiku energią odnawialną stale rośnie, zarówno w sektorze on-grid, jak i off-grid.   Jasne punkty w perspektywach energetycznych   Przez ostatnie 20 lat Mozambik utrzymywał solidny wzrost gospodarczy i promował rozwój sektora energetycznego poprzez szereg polityk i reform. Ustawa o energii elektrycznej z 1997 r. stworzyła możliwości zaangażowania sektora prywatnego, umożliwiając zawieranie umów zakupu energii (PPA).   Niedawne reformy jeszcze bardziej poprawiły środowisko energii odnawialnej w Mozambiku. Nowelizacja ustawy o elektroenergetyce 2022 kładzie szczególny nacisk na energetykę odnawialną, wprowadzane są także nowe regulacje dotyczące energetyki pozasieciowej. Master Plan Infrastruktury Energetycznej na lata 2018-2043 zakłada, że ​​do 2043 roku 50% energii będzie pochodzić ze źródeł odnawialnych. Obecnie w ramach nowego programu powstają projekty fotowoltaiczne o łącznej mocy 125 MW, z czego wybudowano już 60 MW . Większość tych projektów jest obecnie realizowana w modelu partnerstwa publiczno-prywatnego (PPP), przy ścisłej współpracy i negocjacjach. Do 2022 i 2023 r. rozpocznie się realizacja kolejnych projektów, a w przypadku niektórych projektów podpisano umowy na zakup energii.   Pojawienie się planu licytacji   Rząd Mozambiku uruchomił w 2020 r. program przetargowy na energię odnawialną (PROLER), przy wsparciu Unii Europejskiej. Program zapewnia efektywny rozwój projektów dotyczących energii odnawialnej w Mozambiku poprzez przejrzystą procedurę przetargową. Pierwszy projekt przetargowy, elektrownia Dondo Solar Power, wygrał niezależny producent energii Total Eren (obecnie przejęty przez Total Energies) po cenie 52,45 dolara za MWH. W ramach projektu zostanie zbudowana fotowoltaiczna elektrownia słoneczna o mocy 40 MW w regionie Dondo, która będzie dostarczać energię elektryczną dla Mozambican Electricity Company, a zakończenie projektu zaplanowano na koniec 2023 r. Program PROLER zachęca sektor prywatny do inwestowania w energię odnawialną w Mozambiku oraz przejrzysta procedura przetargowa i korzystne warunki spowodo...

Krajowy Urząd ds. Nawadniania rządu Filipin ujawnił, że niedawno uruchomiono na dwóch kanałach panele słoneczne wykorzystywane do nawadniania. Biuro podało również, że do końca tego roku w kraju zostanie ukończonych 147 projektów nawadniania wykorzystującego energię słoneczną, a w 2024 r. planowane jest zakończenie 183 projektów.   Krajowy Urząd Irygacyjny (NIA), należąca do rządu Filipin spółka zajmująca się rozwojem i zarządzaniem systemami nawadniania, ogłosiła w zeszłym tygodniu, że kraj planuje w przyszłym roku opracować 183 projekty nawadniania wykorzystujące energię słoneczną, co stanowi wzrost o 24,4% w porównaniu ze 147 projektami ukończonymi w tym roku.   Tegoroczny projekt obejmuje łącznie 830 hektarów nawadnianych gruntów rolnych, a jego całkowity koszt wyniesie 1 643 583 002 PHP (29 milionów dolarów amerykańskich). Według stanu na 15 września zakończono 17 projektów nawadniania wykorzystującego energię słoneczną. Agencja szacuje, że przyszłoroczny projekt ma kosztować 1 720 984 000 PHP i umożliwi nawodnienie 2168 hektarów gruntów rolnych.   W ramach ukończonego projektu na szczycie kanału irygacyjnego zainstalowano dwa układy fotowoltaiczne. Projekty związane z energią słoneczną Aqueduct rozprzestrzeniają się na całym świecie. Kraje takie jak Hiszpania, Indie, Francja, Stany Zjednoczone i Pakistan ogłosiły niedawno projekty, ale jak dotąd tylko kilka z nich zostało zrealizowanych. Projekty te zapewniają energię elektryczną bez zajmowania terenu i ograniczania parowania wody.   Dwa projekty zlokalizowane w centralnej części Luzon to 350-hektarowy system nawadniania z pompą słoneczną Buspan w Marameg i system nawadniania z pompą słoneczną Anbuspa w Tibagan. Ten ostatni jest repliką III fazy projektu NIA Region firmy Bulacan, w ramach którego zainstalowano 155 paneli słonecznych o mocy 60 KW na szczycie kanału irygacyjnego.   Agencja twierdzi, że promuje projekty nawadniania wykorzystującego energię słoneczną, pracuje nad zastąpieniem „drogich pomp wysokoprężnych” pompami słonecznymi i jest głęboko przekonana, że ​​energia słoneczna jest „najbardziej dostępnym i ekonomicznie opłacalnym” ze wszystkich odnawialnych źródeł energii.   „Wraz ze wzrostem cen benzyny i oleju napędowego projekty te można w dalszym ciągu wykorzystywać do nawadniania gruntów bez ponoszenia wysokich kosztów paliwa” – podała agencja w oświadczeniu. „Technologia obejmuje panele słoneczne, pompy, elektroniczne sterowniki pomp, zbiorniki magazynujące i przekładnię”. systemy.” Pompy słoneczne są uważane za bardziej opłacalne niż pompy nawadniające na paliwo ze względu na ich niskie koszty operacyjne.   Według raportu opublikowanego przez Międzynarodową Agencję Energii Odnawialnej (IRENA) w 2022 r. Filipiny dążą do osiągnięcia 15 GW instalacji czystej energii do 2030 r., a ze