Serbska minister energetyki Dubravka Dedovic Handanovic oświadczyła 10 listopada w oświadczeniu, że serbski rząd planuje budowę hybrydowej elektrowni słonecznej i wiatrowej o mocy co najmniej 1,5 GW we współpracy z chińskimi firmami Shanghai Fengling New Energy Co LTD i Zijin Grupa Górnicza. Celem jest produkcja 30 000 ton odnawialnego wodoru rocznie.   Minister energii tego kraju powiedział, że Shanghai Fengling New Energy Co jest zainteresowana inwestycjami w serbską energię odnawialną i zdolności do magazynowania, zwłaszcza w produkcję wodoru ze źródeł odnawialnych.   „Nasz partner strategiczny, Zijin Mining Group, rozważa budowę hybrydowej elektrowni słonecznej i wiatrowej w rejonie Bor. Elektrownia będzie mogła być wykorzystywana do produkcji zielonego wodoru, co umożliwi firmie Zijin redukcję kosztów”.   Minister powiedział, że planuje się zainwestować około 2 miliardy euro w rozwój i budowę infrastruktury, w tym w elektrownie wiatrowe i słoneczne, technologie magazynowania wodoru i produkcji energii z paliw wodorowych. Planowana moc to 1,5 GW z możliwością rozbudowy do 2 GW.   Jak wynika ze strony internetowej firmy, Zijin Mining jest właścicielem i operatorem dużej kopalni miedzi i złota w Bor w Serbii.   Minister energetyki dodał, że oprócz prądu pochodzącego z kopalń, energia odnawialna będzie wykorzystywana także do produkcji wodoru, a celem będzie produkcja 30 tys. ton odnawialnego wodoru rocznie.   Dwa źródła lokalne poinformowały ICIS, że Serbia musi opracować plan działania dotyczący wodoru i krajową strategię promowania rozwoju swojego rynku wodoru.   „Jeśli Serbia stawia na odnawialne źródła energii i wodór, powinna mieć jasny plan i ramy prawne rozwoju” – mówi jeden z lokalnych producentów.   Drugie źródło dodało: „Chociaż cel wynoszący 30 000 ton mocy produkcyjnej wodoru ze źródeł odnawialnych rocznie jest ambitny, cały region Bałkanów przyjął go z zadowoleniem”.   Promuj energię odnawialną   Zgodnie z planem energetycznym opublikowanym w lipcu Serbia zamierza do 2030 r. zwiększyć udział energii odnawialnej w wytwarzaniu energii elektrycznej do 45 proc., przy jednoczesnej znacznej poprawie efektywności energetycznej i ograniczeniu emisji gazów cieplarnianych o 40 proc.   Według operatora sieci EMS Serbia posiada obecnie blisko 400 MW mocy w elektrowniach wiatrowych i 52 MW w instalacjach fotowoltaicznych.   Dane EMS pokazują, że Serbia dysponuje mocą węglową o mocy 4,4 GW, a jednostki węglowe i gazowe stanowią 75 procent miksu energetycznego kraju.

Niedawno TaiyangNews ogłosił w październiku ranking najwyższej wydajności globalnych komponentów, na którym znalazły się 54 produkty składowe z 32 firm.     TOPCon to popularne miejsce na tej liście.   Na wrześniowej liście jego komponent CEC6-72-555MDHV typu P zajął 48. miejsce z wydajnością 21,5% i mocą wyjściową 555 W. Jednak trendem jest technologia typu N, na październikowej liście jej komponent TOPCon CEC6-72-570TDHV po raz pierwszy znalazł się na liście, sprawność 22,1%, moc wyjściowa 570 W, miejsce 27, wzrost o 11 miejsc .   Kolejną firmą jeżdżącą na TOPCon jest Yingli. Na wrześniowej liście komponent YLM3.0Plus typu P firmy Yingli YLxxxDF66f/2 ma sprawność na poziomie 21,57% i moc 670 W, zajmując 41. miejsce. Podobnie, przy wsparciu technologii typu N, komponent YLxxxCF78e/2 firmy Yingli z serii PANDA3.0PRO ma wydajność na poziomie 22,36% i moc wyjściową 625 W, zajmując 23. miejsce.   Na poprzedniej liście dwie powyższe firmy często wymieniały komponenty typu P, ale nie było oczywistej przewagi w wydajności, pozostając w tyle. Dzięki wsparciu technologii typu N produkty składowe TOPCON obu firm miały mocny debiut i weszły na listę, zajmując jedne z najlepszych.   Z punktu widzenia proporcji dróg technicznych, wśród 51 produktów składowych znajdujących się na wrześniowej liście, PERC stanowił około 45%, TOPCon około 31%, HJT około 16%, a BC około 8%.   Wrześniowa lista proporcji trasy technicznej   Dla kontrastu, październikowa lista uległa niewielkim zmianom: PERC stanowi około 45% z 54 produktów składowych na liście, TOPCon stanowi około 33%, HJT stanowi około 15%, a BC stanowi około 7%. Udział TOPCon wzrósł o około 2%, udział BC i HJT nieznacznie spadł, a udział PERC pozostał mniej więcej taki sam.   Udział tras technicznych na liście w październiku   Ponadto warto zauważyć, że na tej liście znalazł się „świeżak”, a wydajność testów komponentów PERC firmy Zhengxin Optoelectronics sięga 21,575%, a moc wyjściowa sięga 625 W, co znajduje się na liście po raz pierwszy.   Od września na rynku dostępna jest seria Himalaya firmy Vollsun HS-21010-B132DS oparta na technologii HJT, o wydajności 23,02% i mocy 715W, przełamując wieloletnią pozycję Maxeona w pierwszej trójce. Wszystkie trzy czołowe produkty składowe na październikowej liście nadal pochodzą od chińskich firm (Aixu, Longi, Vollsun).  

Państwowe przedsiębiorstwo gospodarki wodnej w Macedonii Północnej, Hidrosistem Streževo, zainstalowało elektrownię fotowoltaiczną o mocy 500 kW na tamie Stre stre evo. W regionie tereny w pobliżu zbiornika DAMS i takich jezior coraz chętniej instalują elektrownie słoneczne.   Za zarządzanie zbiornikiem powstałym w wyniku budowy Streževo odpowiada JP Hidrosistem Streževo. Firma dostarcza wodę do nawadniania części regionu Pelagonija, części miasta Bitola w pobliżu jego lokalizacji oraz wody dla przemysłu i ochrony przeciwpowodziowej w tej części Macedonii Północnej. Do wytwarzania energii elektrycznej wykorzystywane są również systemy hydroelektryczne.   Spółka eksploatuje pięć małych elektrowni wodnych (MEW) o łącznej mocy zainstalowanej 3710 kW i rocznej mocy wytwórczej 12 GWh. Elektrownia słoneczna o mocy 500 kW zwiększy produkcję energii przez firmę o około 700 megawatogodzin.   Metodije Gramatkovski, dyrektor generalny Hidrosistem Strezevo, powiedział, że spółka jest pierwszą spółką notowaną na giełdzie w Macedonii Północnej, która wykorzystała swoje środki na budowę elektrowni fotowoltaicznej. Zainwestował 30 milionów dinarów macedońskich (około 487 000 euro) w instalacje fotowoltaiczne.   Gramatkovski: Racjonalne, efektywne i wielozadaniowe wykorzystanie zasobów wodnych   Podkreślił, że firma racjonalnie i efektywnie wykorzystuje wodę do wielu celów: do nawadniania i produkcji energii.   To pierwsza elektrownia fotowoltaiczna w Hidrosistem Streževo. Ponieważ spółka otrzymała pozwolenie na budowę mocy do 1 MW, istnieje jeszcze możliwość budowy drugiej.   Inwestycja ta zwiększy dochody i przyczyni się do osiągnięcia celu kraju, jakim jest zwiększenie wykorzystania czystej energii.   JP Hidrosistem Streževo zamierza sprzedawać energię elektryczną na rynku – powiedział Gramatkowski, dodając, że spodziewa się, że inwestycja zwróci się w krótkim terminie.   W pobliżu zbiornika instaluje się coraz więcej elektrowni fotowoltaicznych   Tereny w pobliżu zbiornika DAMS i sztucznych jezior są coraz bardziej przyjazne dla instalacji urządzeń fotowoltaicznych.   To dobre połączenie, ponieważ teren zazwyczaj nie jest dostępny do innego wykorzystania, ale infrastruktura jest dobrze wyposażona.

Mozambik wyłania się ze swojego ogromnego potencjału energii słonecznej, aby osiągnąć sytuację korzystną dla obu stron w rozwoju energetyki poprzez wprowadzenie systemu aukcji energii odnawialnej i promowanie odnawialnych źródeł energii poza siecią. W tym artykule szczegółowo przyjrzymy się sytuacji energetycznej Mozambiku, koncentrując się na jego podwójnych strategiach: on-grid i off-grid.   Potencjał słoneczny Mozambiku   Mozambik, położony w południowej Afryce, posiada ogromne zasoby energii słonecznej. Chociaż w 2022 r. zainstalowanych zostanie zaledwie 60 megawatów energii słonecznej, rząd Mozambiku aktywnie promuje rozpowszechnianie czystej energii elektrycznej. Mozambik ma ogromny potencjał w zakresie energii odnawialnej, z czego około 23 GW pochodzi z energii słonecznej. Pomimo wyzwań gospodarczych, inflacji, globalnej pandemii i konfliktów międzynarodowych zainteresowanie Mozambiku energią odnawialną stale rośnie, zarówno w sektorze on-grid, jak i off-grid.   Jasne punkty w perspektywach energetycznych   Przez ostatnie 20 lat Mozambik utrzymywał solidny wzrost gospodarczy i promował rozwój sektora energetycznego poprzez szereg polityk i reform. Ustawa o energii elektrycznej z 1997 r. stworzyła możliwości zaangażowania sektora prywatnego, umożliwiając zawieranie umów zakupu energii (PPA).   Niedawne reformy jeszcze bardziej poprawiły środowisko energii odnawialnej w Mozambiku. Nowelizacja ustawy o elektroenergetyce 2022 kładzie szczególny nacisk na energetykę odnawialną, wprowadzane są także nowe regulacje dotyczące energetyki pozasieciowej. Master Plan Infrastruktury Energetycznej na lata 2018-2043 zakłada, że ​​do 2043 roku 50% energii będzie pochodzić ze źródeł odnawialnych. Obecnie w ramach nowego programu powstają projekty fotowoltaiczne o łącznej mocy 125 MW, z czego wybudowano już 60 MW . Większość tych projektów jest obecnie realizowana w modelu partnerstwa publiczno-prywatnego (PPP), przy ścisłej współpracy i negocjacjach. Do 2022 i 2023 r. rozpocznie się realizacja kolejnych projektów, a w przypadku niektórych projektów podpisano umowy na zakup energii.   Pojawienie się planu licytacji   Rząd Mozambiku uruchomił w 2020 r. program przetargowy na energię odnawialną (PROLER), przy wsparciu Unii Europejskiej. Program zapewnia efektywny rozwój projektów dotyczących energii odnawialnej w Mozambiku poprzez przejrzystą procedurę przetargową. Pierwszy projekt przetargowy, elektrownia Dondo Solar Power, wygrał niezależny producent energii Total Eren (obecnie przejęty przez Total Energies) po cenie 52,45 dolara za MWH. W ramach projektu zostanie zbudowana fotowoltaiczna elektrownia słoneczna o mocy 40 MW w regionie Dondo, która będzie dostarczać energię elektryczną dla Mozambican Electricity Company, a zakończenie projektu zaplanowano na koniec 2023 r. Program PROLER zachęca sektor prywatny do inwestowania w energię odnawialną w Mozambiku oraz przejrzysta procedura przetargowa i korzystne warunki spowodo...

Krajowy Urząd ds. Nawadniania rządu Filipin ujawnił, że niedawno uruchomiono na dwóch kanałach panele słoneczne wykorzystywane do nawadniania. Biuro podało również, że do końca tego roku w kraju zostanie ukończonych 147 projektów nawadniania wykorzystującego energię słoneczną, a w 2024 r. planowane jest zakończenie 183 projektów.   Krajowy Urząd Irygacyjny (NIA), należąca do rządu Filipin spółka zajmująca się rozwojem i zarządzaniem systemami nawadniania, ogłosiła w zeszłym tygodniu, że kraj planuje w przyszłym roku opracować 183 projekty nawadniania wykorzystujące energię słoneczną, co stanowi wzrost o 24,4% w porównaniu ze 147 projektami ukończonymi w tym roku.   Tegoroczny projekt obejmuje łącznie 830 hektarów nawadnianych gruntów rolnych, a jego całkowity koszt wyniesie 1 643 583 002 PHP (29 milionów dolarów amerykańskich). Według stanu na 15 września zakończono 17 projektów nawadniania wykorzystującego energię słoneczną. Agencja szacuje, że przyszłoroczny projekt ma kosztować 1 720 984 000 PHP i umożliwi nawodnienie 2168 hektarów gruntów rolnych.   W ramach ukończonego projektu na szczycie kanału irygacyjnego zainstalowano dwa układy fotowoltaiczne. Projekty związane z energią słoneczną Aqueduct rozprzestrzeniają się na całym świecie. Kraje takie jak Hiszpania, Indie, Francja, Stany Zjednoczone i Pakistan ogłosiły niedawno projekty, ale jak dotąd tylko kilka z nich zostało zrealizowanych. Projekty te zapewniają energię elektryczną bez zajmowania terenu i ograniczania parowania wody.   Dwa projekty zlokalizowane w centralnej części Luzon to 350-hektarowy system nawadniania z pompą słoneczną Buspan w Marameg i system nawadniania z pompą słoneczną Anbuspa w Tibagan. Ten ostatni jest repliką III fazy projektu NIA Region firmy Bulacan, w ramach którego zainstalowano 155 paneli słonecznych o mocy 60 KW na szczycie kanału irygacyjnego.   Agencja twierdzi, że promuje projekty nawadniania wykorzystującego energię słoneczną, pracuje nad zastąpieniem „drogich pomp wysokoprężnych” pompami słonecznymi i jest głęboko przekonana, że ​​energia słoneczna jest „najbardziej dostępnym i ekonomicznie opłacalnym” ze wszystkich odnawialnych źródeł energii.   „Wraz ze wzrostem cen benzyny i oleju napędowego projekty te można w dalszym ciągu wykorzystywać do nawadniania gruntów bez ponoszenia wysokich kosztów paliwa” – podała agencja w oświadczeniu. „Technologia obejmuje panele słoneczne, pompy, elektroniczne sterowniki pomp, zbiorniki magazynujące i przekładnię”. systemy.” Pompy słoneczne są uważane za bardziej opłacalne niż pompy nawadniające na paliwo ze względu na ich niskie koszty operacyjne.   Według raportu opublikowanego przez Międzynarodową Agencję Energii Odnawialnej (IRENA) w 2022 r. Filipiny dążą do osiągnięcia 15 GW instalacji czystej energii do 2030 r., a ze

Od 26 września każdy, kto będzie chciał w przyszłości wykorzystać energię słoneczną do ładowania samochodu elektrycznego w domu, może ubiegać się o nową dotację państwową oferowaną przez niemiecki bank rozwoju KfW.   Według raportu prywatne stacje ładowania wykorzystujące energię słoneczną bezpośrednio z dachu mogą zapewnić ekologiczny sposób ładowania pojazdów elektrycznych. Umożliwia to połączenie stacji ładowania, systemów wytwarzania energii fotowoltaicznej i systemów magazynowania energii słonecznej. KfW oferuje obecnie dotacje w wysokości do 10 200 euro na zakup i instalację takiego sprzętu, a łączna dotacja sięga 500 mln euro. Jeśli wypłacona zostanie maksymalna dotacja, skorzysta z niej około 50 tys. właścicieli pojazdów elektrycznych.   Według raportu kandydaci muszą spełniać następujące warunki. Po pierwsze, musi to być dom mieszkalny będący własnością, a apartamenty, domy wakacyjne i nowe budynki, które są jeszcze w budowie, nie kwalifikują się. Samochody elektryczne również muszą istnieć lub przynajmniej być już zamówione. Dotacją nie są objęte samochody hybrydowe oraz samochody służbowe i służbowe. Dodatkowo wysokość dotacji uzależniona jest także od rodzaju instalacji.   Thomas Grigoleit, ekspert ds. energetyki w Niemieckiej Federalnej Agencji Handlu Zagranicznego i Inwestycji, powiedział, że nowy program dotacji na stacje ładowania słonecznego wpisuje się w atrakcyjną i zrównoważoną tradycję finansowania niemieckiego banku KFW, co z pewnością w istotny sposób przyczyni się do skutecznej promocji pojazdów elektrycznych.   Deutschland Trade and Invest jest agencją niemieckiego rządu federalnego ds. handlu zagranicznego i inwestycji wewnętrznych. Agencja doradza i wspiera zagraniczne firmy wchodzące na rynek niemiecki oraz pomaga firmom mającym siedzibę w Niemczech w wejściu na rynki zagraniczne.

We wrześniu 2023 r. izraelski deweloper Teralight zajmujący się energią odnawialną zakończył projekt pływającej fotowoltaiki Ma'ayan Tzvi o łącznej mocy zainstalowanej 31 MW, co jest największym pływającym projektem fotowoltaicznym w Izraelu.   Projekt Ma'ayan Cvi, zlokalizowany na dwóch zbiornikach wodnych w północnym Izraelu, kosztował około 33,8 miliona dolarów (około 246 milionów juanów).   Obecnie Izrael posiada łącznie ponad 40 pływających na powierzchni elektrowni fotowoltaicznych. Te pływające elektrownie będą w dalszym ciągu wytwarzać czystą energię elektryczną i pomogą Izraelowi osiągnąć cel w zakresie energii odnawialnej na poziomie 30% krajowej struktury energii elektrycznej do 2030 r.; Jednocześnie rośliny te skutecznie zmniejszą straty spowodowane parowaniem i ochronią cenne zasoby wodne Izraela.  

Niedawno pomyślnie zakończono pierwszą fazę pierwszego na świecie wielkoskalowego projektu hybrydowej elektrowni słonecznej w Dubaju, obejmującej projekty wytwarzania energii słonecznej w postaci wieży o mocy 100 MW, elektrowni fotowoltaicznej o mocy 200 MW i elektrowni fotowoltaicznej o mocy 217 MW. To obecnie największa na świecie moc zainstalowana, największa skala inwestycji, magazyn ciepła w postaci stopionej soli największego projektu fotowoltaicznego. Chiny są wyłącznym dostawcą zwalniacza obrotowego do projektu wytwarzania energii słonecznej na wieżach o mocy 100 MW.   Park fotowoltaiczny Mohammeda bin Rashida Al Maktoum to największy na świecie park fotowoltaiczny mieszczący się w jednym miejscu. Niecałe 65 kilometrów od centrum Dubaju, pustynny samotny dym, bez względu na to, pod różnymi kątami można zobaczyć budynek niczym pochodnię stojącą w głębinach piaszczystego morza, wieża gromadzenia ciepła słonecznego jest niewątpliwie charakterystycznym budynkiem Dubai Solar projekt fotowoltaiczny.   Pod koniec grudnia 2019 roku z chińskiej fabryki wyruszyły kontenery załadowane reduktorami obrotowymi DW89, które zostały przetransportowane na plac budowy w Dubaju.   Podczas epidemii w 2020 r. Chiny stale wysyłały towary i w pełni gwarantowały dostawy spełniające potrzeby instalacyjne na miejscu w ramach projektu w Dubaju.   W czerwcu 2021 r. w ramach projektu wieży zakończono montaż 70 000 napędów obrotowych.   Jako krajowe przedsiębiorstwo redukcyjne, które wcześnie zwróciło uwagę na branżę wytwarzania energii słonecznej i ją dystrybuowało, doświadczona chińska firma nie tylko uczestniczyła w budowie elektrowni słonecznej z wieżą Delingha o mocy 50 MW, elektrowni słonecznej z wieżą Gonghe o mocy 50 MW i elektrowni słonecznej z wieżą Jinta o mocy 100 MW. , elektrownia słoneczna typu Finier i inne projekty krajowej energetyki słonecznej.   Obecnie Chiny są głównym dostawcą elektrowni słonecznej Ivanpah, największego na świecie projektu elektrowni słonecznej typu wieżowego, oraz wyłącznym dostawcą Ashalim, najwyższej na świecie elektrowni słonecznej wieżowej, której łączna podaż wynosi ponad 300 000 jednostek. Eskorta projektu energii słonecznej w Dubaju to kolejne ważne osiągnięcie chińskich firm za granicą i ma znaczenie przełomowe.  

TotalEnergys zwiększył swoje udziały w Total Eren z 30% do 100%, wyceniając niezależnego producenta energii na 3,5 miliarda euro (3,8 miliarda dolarów).   Total Energy, francuski koncern energetyczny, po pięcioletniej przerwie kupił pozostałe udziały niezależnego producenta energii Total Eren, zwiększając swoje udziały z prawie 30 proc. do 100 proc.   Total Energy nie włączy w pełni Total Eren do swojej działalności w zakresie energii odnawialnej. Jest to kontynuacja strategicznego porozumienia osiągniętego pomiędzy obiema spółkami w 2017 roku, na mocy którego Total Energy może po pięciu latach przejąć pełną kontrolę nad Total Eren.   Według danych obu firm wartość Total Eren wyceniana jest na 3,8 miliarda euro. Nabycie 70,8% udziałów stanowi inwestycję netto o wartości około 1,5 miliarda euro. Oczekuje się, że integracja Total Eren zwiększy dochód operacyjny netto zintegrowanego działu energetyki Total Energy o około 160 mln euro w 2024 r.   Total Eren obsługuje obecnie na całym świecie aktywa o mocy 3,5 GW. Posiada ponad 10 GW projektów związanych z energią słoneczną, wiatrową, wodną i magazynowaniem energii w 30 krajach na całym świecie, w tym prawie 1,2 GW w budowie lub na zaawansowanym etapie rozwoju.   Total Energy wykorzysta 2 GW aktywów operacyjnych Total Eren na zliberalizowanych rynkach, w szczególności w Portugalii, Grecji, Australii i Brazylii. Ponadto Total Energy stwierdziła, że ​​wykorzysta wiedzę specjalistyczną Total Eron do realizacji projektów w takich krajach jak Indie, Argentyna, Kazachstan i Uzbekistan.   Ponadto Total Eren uruchomił projekty produkcji zielonego wodoru w Afryce Północnej, Ameryce Łacińskiej i Australii. W ramach nowego partnerstwa projektami tymi nadal będzie kierował podmiot o nazwie TEH2 (w 80% udziałów ma Total Energy, a w 20% Elen).

Wraz ze wzrostem świadomości ludzi w zakresie zielonej ochrony środowiska, światowy krajobraz energetyczny uległ zmianie, a przemysł fotowoltaiczny rozkwitł. Badanie pokazuje, że pomimo dużego popytu na rynku brak jasnego wsparcia politycznego, zależność od surowców i wysokie koszty produkcji utrudniają lokalizację europejskiego przemysłu produkującego moduły fotowoltaiczne.   Chiny zdominowały światowy łańcuch dostaw modułów fotowoltaicznych przez ostatnie 15 lat, ale światowy przemysł produkcji modułów fotowoltaicznych zmienia się, ponieważ wiele pojawiających się czynników stanowi zagrożenie dla tej dominacji. Należą do nich wzmożona kontrola zrównoważonego rozwoju i identyfikowalności łańcucha dostaw produktów fotowoltaicznych, rosnąca konkurencja o globalne dotacje oraz ogłoszone plany Stanów Zjednoczonych, Indii i Unii Europejskiej mające na celu zapewnienie wsparcia finansowego lokalnym producentom.   Rynki fotowoltaiczne na całym świecie wykorzystały ostatnio szereg dźwigni politycznych, aby bezpośrednio lub pośrednio wspierać rozwój krajowej produkcji fotowoltaiki, w tym amerykańską ustawę o redukcji inflacji oraz indyjskie taryfy podstawowe i programy motywacyjne związane z produkcją.   Europa pozostaje w tyle pod względem zapewniania zachęt do produkcji fotowoltaiki. Plan REpowerEU wyznacza ambitne cele na rok 2030 dla sektora energii odnawialnej, ale nie oferuje większej liczby zachęt do wspierania produkcji fotowoltaicznej. Niedawno opublikowana przez Unię Europejską propozycja ustawy o przemyśle zerowym netto (NZIA) ma na celu stymulowanie lokalnej produkcji. Chociaż jest to krok naprzód, zatwierdzenie tej polityki przez Komisję Europejską może zająć nawet dwa lata. Innymi słowy, chociaż UE wyznaczyła bardzo ambitne cele dotyczące instalowania w Europie większej liczby obiektów wytwarzających energię odnawialną do 2030 r., cele te nie spowodują automatycznie zwiększenia popytu na lokalnie produkowane produkty fotowoltaiczne.   Różnica w zachętach między USA i UE   Stany Zjednoczone przodują zarówno pod względem wyczucia rynku, jak i wsparcia finansowego, zatem zachęty oferowane przez Stany Zjednoczone mogą potencjalnie stanowić główne ryzyko dla zwiększenia skali europejskiego sektora produkcyjnego, ponieważ Stany Zjednoczone otrzymały już znaczne inwestycje od głównych uczestników rynku . Im dłużej trwa zatwierdzenie polityk i zachęt UE, tym większe staje się to ryzyko.   Chociaż UE ma obecnie niewielkie zdolności produkcyjne w zakresie prętów lub płytek krzemowych, postawiła sobie za cel osiągnięcie ponad 45% samowystarczalności we wszystkich węzłach produkcyjnych. Aby osiągnąć te cele, UE musi dodać ponad 40 GW mocy prętów krzemowych, płytek i ogniw fotowoltaicznych rocznie oraz kolejne 30 GW mocy modułów fotowoltaicznych. Aby osiągnąć ten ambitny cel, UE musi wprowadzić połączenie wyższych zachęt do produkcji i barier wejścia dla taniego importu (takich jak proponowany mechanizm dostosowania granic ...